PERBEZAAN ANTARA DHCP (DYNAMIC HOST CONFIGURATION PROTOCOL) DAN FIXED IP (IP STATIK)

Definisi IP Statik

IP statik ialah memasukkan alamat IP secara manual bagi setiap peranti dalam rangkaian. Alamat perlu diperuntukkan dengan berhati-hati supaya setiap peranti mempunyai alamat yang tidak bertindih. Apabila anda menyambung peranti baru, anda perlu memilih "manual" bagi pilihan konfigurasi dan masukkan alamat IP, subnet mask, default gateway dan DNS server (s).

Rajah 3.1: Protokol Internet

Definisi DHCP

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) adalah protokol komunikasi yang membolehkan pentadbir rangkaian secara berpusat mengurus dan automatik memberikan alamat IP yang unik untuk setiap komputer dalam rangkaian organisasi. Tanpa DHCP, alamat IP perlu dimasukkan secara manual pada setiap komputer dan alamat IP yang baru perlu dimasukkan setiap kali komputer bergerak ke lokasi baru dalam rangkaian.

Fungsi DHCP

Apabila DHCP diaktifkan, peranti baru disambungkan kepada rangkaian meminta pelayan DHCP untuk alamat, dan pelayan memberikan alamat yang lokasi yang tidak digunakan.

Pelayan DHCP menjejaki alamat yang digunakan, alamat yang sedia ada, dan menyimpan rekod alamat yang telah diberikan kepada pelbagai peranti. Ini memastikan bahawa alamat tidak bercanggah antara satu sama lain. Walau bagaimanapun, peranti yang di luar talian (offline), jika bersambung kembali berkemungkinan tidak akan mempunyai alamat IP yang sama.

DHCP	IP Statik
●     Protokol memberikan alamat IP secara automatik	●     Elemen tertentu dalam rangkaian yang mendapat alamat IP yang sama sepanjang masa
●     Keutamaan memberikan alamat IP dinamik tetapi ia juga boleh digunakan untuk memberikan alamat IP statik	●     Tidak boleh memberikan alamat IP dinamik
●     Digunakan dalam wireless access points	●     Jika digunakan dalam wireless access points akan banyak gangguan
●     Digunakan dalam kebanyakan rangkaian kerana ia mudah	●     IP statik masih diperlukan untuk kes-kes tertentu

Jadual 3.1: Perbezaan IP Statik dan DHCP